Vajtimet 3

Alef

Njeriu që e pa mjerimin, jam unë,

nën shkopin e zemërimit të tij.

Alef

Ai më shtyu e më endi

në errësirën pa dritë.

Alef

Ai e ktheu dorën e tij

gjithmonë veç kundër meje.

Bet

Blojë m’i bëri eshtrat,

më shkretoi mish e lëkurë.

Bet

Bëri ledhe kundër meje,

helm e stërmundim.

Bet

Brenda errësirës më vendosi,

si të vdekurit e kahershëm.

Gimel

Gardh ngriti rreth meje e dot nuk dal,

më hodhi vargonj të rëndë.

Gimel

Gërthas e kërkoj ndihmë,

por prapë ma hedh poshtë lutjen.

Gimel

Gurë të latuar vuri për të m’i mbyllur rrugët,

shtigjet m’i dredhoi.

Dalet

10 Doli kundër meje si ariu në pritë,

si luan i fshehur.

Dalet

11 Drejtimin ma humbi,

më shqeu e më shkretoi.

Dalet

12 Drejtoi harkun e vet

e më bëri shënjestër për shigjetë.

He

13 Hodhi kundër veshkave të mia

shigjetat e kukurës së vet.

He

14 Habia e popullit tim u bëra,

këngë qesëndie për ta tërë kohën.

He

15 Hidhërime më dha sa u ngiva,

më dehu me pelin.

Vau

16 Varrë m’i bëri dhëmbët me gurë,

me shtiu në hi.

Vau

17 Vërtiti larg paqen nga shpirti im,

e kam harruar mirësinë.

Vau

18 «Venitet pritshmëria ime», thashë,

«Ardhmëria që do të vinte prej Zotit».

Zain

19 Zë e kujtoj pikëllimin dhe endjen time,

si të ishin pelin e helm.

Zain

20 Zaliset shpirti im,

kur kujton e kujton.

Zain

21 Ziejnë në zemrën time këto gjëra,

prandaj kam shpresë:

Het

22 «Hiri i mirësisë së Zotit nuk shterohet,

s’ka fund mëshira e tij.

Het

23 Herët në mëngjes përtërihen,

e madhe është besnikëria e tij.

Het

24 “Hisja ime është Zoti”, thotë shpirti im,

“Prandaj edhe shpresoj në të”».

Tet

25 Tregohet i mirë Zoti

për ata që shpresojnë në të,

për ata që e kërkojnë me shpirt.

Tet

26 Të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit

është gjë e mirë.

Tet

27 Të mbartë zgjedhën që në rini

është gjë e mirë për një burrë.

Jod

28 Jetën ta kalojë i vetmuar e i heshtur

ai që Zoti e ka rënduar.

Jod

29 Ja, ta ulë fytyrën gjer në pluhur,

se mbase ka shpresë.

Jod

30 Ja, t’ia kthejë faqen ndëshkuesit,

të dendet me poshtërime.

Kaf

31 Kurrë Zoti

nuk përjashton përgjithmonë.

Kaf

32 Ka mëshirë sipas mirësisë së tij të madhe

edhe nëse ndëshkon.

Kaf

33 Kurrë nuk e çon pikëllimin me gjithë zemër,

as i poshtëron njerëzit.

Lamed

34 Le të shtypen me këmbë

të gjithë të burgosurit e tokës,

Lamed

35 le t’i shtrembërohet e drejta njeriut

para të Tejlartit,

Lamed

36 le t’i përmbyset çështja njeriut,

a nuk shikon Zoti?

Mem

37 Mos dikush flet e ajo gjë bëhet

pa e urdhëruar Zoti?

Mem

38 Mirësitë e ligësitë a nuk dalin

prej gojës së të Tejlartit?

Mem

39 Mos të ankohet asnjë njeri i gjallë

pse i ndëshkohen mëkatet.

Nun

40 Ne duhet t’i shqyrtojmë sjelljet tona,

t’i peshojmë e të kthehemi te Zoti.

Nun

41 Kah Perëndia në qiell

t’i ngremë zemrat e duart.

Nun

42 Ne bëmë shkelje e kryeneçësi,

ti nuk e dhe faljen.

Samek

43 S’na përdëlleve, por na vrave,

na përndoqe i mbështjellë me zemërim.

Samek

44 Sajove një re rreth teje

që nuk e shpon as lutja.

Samek

45 Stërvinë e mbeturinë na bëre

në mes të popujve.

Fe

46 Fshajnë me gojë kundër nesh

të gjithë armiqtë tanë.

Fe

47 Frika e gropa na zunë,

rrënimi e dërrmimi.

Fe

48 Furi lotësh më rrjedhin nga sytë

për thyerjen e bijës së popullit tim.

Ain

49 Ajohen sytë e mi pa ndalur,

se nuk ka pushim,

Ain

50 aq kohë sa Zoti  të mos këqyrë

e të shikojë nga qielli.

Ain

51 Angështohet shpirti im kur shoh me sy

bijat e qytetit tim.

Cade

52 Cytësit e mi pa shkak

më gjuajnë siç gjuhet shpendi.

Cade

53 Copë ma bënë jetën,

më mbytën në pus, më gjuajtën me gurë.

Cade

54 Currila uji më vërshuan mbi kokë

e thashë: «Mbarova!».

Kof

55 Kërkova emrin tënd, o Zot,

nga thellësitë e honit.

Kof

56 Klithmën time e dëgjove: «Mos i mbyll veshët

ndaj psherëtimës e britmës sime».

Kof

57 Kur të thirra, ti u afrove

e the: «Mos ki frikë!».

Resh

58 Rastin tim, o Zot, ti e mbrojte,

ma shpagove jetën.

Resh

59 Rrengun që më bënë e pe, o Zot:

gjykoje çështjen time!

Resh

60 Ra në sytë e tu tërë hakmarrja e tyre,

tërë shestimet e tyre kundër meje.

Sin

61 Sharjen e tyre e dëgjove, o Zot,

dhe tërë shestimet e tyre kundër meje.

Sin

62 Shfrejnë kundër meje gjithë ditën

buzët e kundërshtarëve të mi.

Sin

63 Shikoi kur ulen e kur ngrihen,

unë jam shpotia e tyre.

Tau

64 Ti jepua shpërblimin, o Zot,

sipas veprave të duarve të tyre.

Tau

65 Topitua zemrën,

lëshoju mallkimin.

Tau

66 Tërë zemërim përndiqi e rrënoji

nën qiellin e Zotit.