Brezi

1 Kështu më tha Zoti: «Shko e blej për vete një brez prej liri dhe vëre rreth ijëve pa e futur në ujë». 2 E bleva brezin, siç më kishte thënë Zoti, dhe e vura rreth ijëve. 3 Pastaj, fjala e Zotit m’u drejtua për së dyti: 4 «Merre brezin që bleve dhe ke në ijë, ngrihu, shko në Eufrat dhe fshihe atje, në plasën e një shkëmbi». 5 Atëherë shkova dhe e fsheha në Eufrat, siç më kishte urdhëruar Zoti. 6 Pas shumë ditësh, Zoti më tha: «Ngrihu, shko në Eufrat dhe merre prej andej brezin që të urdhërova të fshehësh atje». 7 Shkova në Eufrat, gërmova dhe e mora brezin nga vendi ku e kisha fshehur. Dhe, ja, brezi ishte shpërbërë e s’i duhej gjë kujt.

8 Atëherë m’u drejtua fjala e Zotit e më tha: 9 «Kështu thotë Zoti: njësoj do ta shpërbëj krenarinë e Judës dhe krenarinë e madhe të Jerusalemit. 10 Ky popull i mbrapshtë, që nuk pranon të dëgjojë fjalët e mia, që jeton në zemërngurtësi e shkon pas perëndive të huaj për t’u shërbyer e për t’i adhuruar, do të jetë si ky brez, që s’i duhet gjë kujt. 11 Sepse, siç ngjishet brezi ijëve të një burri, ashtu e pata ngjeshur rreth meje mbarë shtëpinë e Izraelit e mbarë shtëpinë e Judës, kumton Zoti, që të ishin populli im, emri im, lavdi im e nderi im, por nuk më dëgjuan.

Kacekët

12 Do t’u thuash këtë fjalë: “Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: çdo kacek duhet të mbushet me verë”. E ata do të të thonë: “A nuk e dimë se çdo kacek duhet të mbushet me verë?”. 13 Atëherë ti do t’u thuash: “Kështu thotë Zoti: ja, do t’i bëj rrumbull e do t’i deh të gjithë banorët e kësaj toke, mbretërit që ulen mbi fronin e Davidit, profetët e mbarë banorët e Jerusalemit. 14 Do t’i përplas me njëri-tjetrin, etër e bij njësoj, kumton Zoti. As dhimbja, as keqardhja, as mëshira nuk do të më ndalojnë t’i rrënoj”».

Shpërngulja

15 Dëgjoni, mbani vesh e mos u krenoni,

se është Zoti ai që po flet.

16 Jepini lavdi Zotit, Perëndisë tuaj,

para se të bjerë terri

e para se t’u pengohen këmbët

mbi male në mugëtirë.

Ju prisni dritën,

por ai e kthen në terratisje

e kthen në sterrë.

17 Nëse nuk do të dëgjoni,

do të më vajtojë shpirti në fshehtësi

prej mendjemadhësisë suaj.

Lot do të derdhin e do të rrjedhin sytë e mi,

se do të robërohet grigja e Zotit.

18 Thuajini mbretit e nënës mbretëreshë:

«Uluni poshtë,

se ju ra prej kokës

kurora e shkëlqimit tuaj».

19 U ndrynë qytetet e Negevit

e nuk ka kush t’i hapë,

u shpërngul Juda mbarë,

krejt u shpërngul.

20 Çojini sytë,

shikoni ata që vijnë nga veriu.

Ku është tufa që të është dhënë,

grigja jote e bukur?

21 Çfarë do të thuash,

kur ai të vërë mbi ty

ata që i zure miq?

A nuk do të të zënë dhimbjet

si gruan kur lind?

22 E nëse thua në zemrën tënde:

«Përse më goditën këto?»,

shkak është paudhësia jote e madhe

që të është përvjelë fundi

e je përdhunuar.

23 A mund të ndërrojë lëkurë kushiti,

apo leopardi njollat?

Po ju, të mësuar të bëni keq,

a mund të bëni mirë?

24 Do t’ju shpërndaj si bykun

që e merr era e shkretëtirës.

25 Ky është shorti yt,

pjesa që mata për ty, kumton Zoti,

se më harrove mua

e i besove mashtrimit.

26 Prandaj edhe unë do të ta ngre fundin deri në fytyrë,

që të shihet turpi yt.

27 I shoh kurvëritë e tua,

ofshamat e tua,

ligësinë e tradhtive të tua,

pështirësitë e tua, në kodrinat e arave.

Mjerë ti, Jerusalem!

Ti nuk je i pastër.

Deri kur?