Isaia 17

Profeci kundër Damaskut e Samarisë

Profeci për Damaskun.

Damasku s’do të jetë më qytet,

grumbull rrënojash do të bëhet.

Qytezat e Aroerit do të braktisen,

do të kthehen në kullotë për bagëtitë,

aty do të shtrihen tufat

e askush s’do t’i trazojë.

Efraimi do të humbasë fortesat,

Damasku mbretërinë.

Teprica e Aramit

si lavdia e Izraelit do të jetë,

kumton Zoti i ushtrive.

Atë ditë lavdia e Jakobit do të mpaket,

dhjami i trupit do t’i tretet.

Do të ndodhë si me korrësin

që me një dorë korr grurin

e me tjetrën mbledh kallinjtë.

Do të ndodhë ashtu siç mblidhen kallëzat

në luginën e Refaimit.

Do të mbesë ndonjë kallëz në të,

sikurse shkundet pema e ullirit,

që mbesin dy a tre kokrra në majë,

katër a pesë në degët e saj,

kumton Zoti, Perëndia i Izraelit.

Atë ditë njeriu do të shikojë nga krijuesi i vet,

sytë e tij do të vështrojnë të shenjtin e Izraelit.

Nuk do t’i drejtojë më sytë nga altarët

që punoi me duart e me gishtat e vet,

nuk do të vështrojë më shtyllat e Asherave

apo altarët ku digjet temjani.

Atë ditë qytetet e tua të fortifikuara,

do të kthehen në vende të shkreta,

siç i braktisën hivitët e amoritët

për shkak të izraelitëvedh.

Do të mbetet veç shkretim!

10 Se e harrove Perëndinë, shpëtimtarin tënd,

shkëmbin e strehimit tënd nuk e kujtove.

Prandaj edhe ke mbjellë pemë të këndshme,

ke shartuar me fidanë të huaj.

11 Ditën që i mbjell, i sheh të rriten,

në mëngjes fara që hodhe lulëzon,

por korrja shuhet në ditë të ligë,

prej plagës së pashërueshme.

12 Mjerë! Ja, uturimë popujsh të shumtë;

ushtojnë siç ushtojnë detet.

Ja, ulërima e kombeve;

ulërijnë si oshtima e ujërave të shumtë.

13 Do të gjëmojnë kombet,

ashtu siç buçasin ujërat e shumtë,

por sapo t’i kërcënojë Zoti,

do të marrin arratinë, do të ikin larg,

të dëbuar si kashta kur e merr era maleve,

si pluhuri në vorbullën e stuhishme.

14 Aty nga mbrëmja, u ka hyrë tmerri!

Para agimit, nuk janë më!

Ky është fundi i atyre që na plaçkitën,

ky është fati i atyre që na bastisën.


 dh17.9 ose: si një vend i shkretë në mes të pyllit apo në maja kodrash që i lanë për shkak të bijve të Izraelit