Përshëndetja

1 Unë, Pali, që nuk u bëra apostull prej njerëzve, as prej ndonjë njeriu, por nëpërmjet Jezu Krishtit dhe Perëndisë Atë, që e ngjalli prej të vdekurve, 2 së bashku me të gjithë vëllezërit që janë me mua, po u shkruaj kishave të Galatisë: 3 paçi hir e paqe nga Perëndia, Ati ynë, e nga Zoti Jezu Krisht! 4 Ai u flijua për mëkatet tona, që të na çlironte nga kjo botë e ligë, sipas vullnetit të Perëndisë dhe Atit tonë. 5 Atij i qoftë lavdia, në shekuj të shekujve! Amen!

Nuk ka ungjill tjetër

6 Çuditem sa shpejt po largoheni nga Perëndia, që ju thirri në hirin e Krishtit, e po shkoni drejt një ungjilli tjetër. 7 Ungjill tjetër nuk ka, por ka vetëm disa njerëz që ju turbullojnë e duan të shtrembërojnë ungjillin e Krishtit. 8 Por, edhe sikur dikush nga ne apo një engjëll nga qielli t’ju predikonte një ungjill të ndryshëm nga ai që ju kemi predikuar ne, qoftë mallkuar. 9 Çfarë ju kemi thënë më parë, po jua them edhe tani: kush t’ju predikojë një ungjill të ndryshëm nga ai që keni pranuar, qoftë mallkuar.

10 A mos po kërkoj të marr pëlqimin e njerëzve a të Perëndisë? Apo po kërkoj t’u pëlqej njerëzve? Po të kërkoja t’u pëlqeja njerëzve, nuk do të isha shërbëtor i Krishtit.

Thirrja e Palit

11 Po ju vë në dijeni, o vëllezër, se ungjilli që ju shpalla nuk vjen nga njerëzit. 12 As e mora e as e mësova nga ndonjë njeri, por përmes zbulesës së Jezu Krishtit.

13 Ju keni dëgjuar për sjelljen time të dikurshme në judaizëm, me sa zell e përndiqja kishën e Perëndisë e përpiqesha ta shkatërroja. 14 Në judaizëm unë ua kalova shumë prej bashkëmoshatarëve të kombit tim dhe isha tepër i zellshëm ndaj traditave të etërve të mi. 15 Por, kur Perëndisë, që më ndau veç që në barkun e nënës e më thirri përmes hirit të tij, i pëlqeu 16 të më zbulojë Birin e vet për ta kumtuar ndër kombet, unë menjëherë, pa u këshilluar me njeri^a 17 e pa shkuar në Jerusalem tek ata që ishin apostuj para meje, shkova në Arabi dhe u ktheva përsëri në Damask.

18 Vetëm tre vjet më vonë shkova në Jerusalem për të takuar Kefën^b dhe ndenja me të pesëmbëdhjetë ditë, 19 por nuk pashë asnjë nga apostujt e tjerë përveç Jakobit, vëllait të Zotit. 20 Këto gjëra po i shkruaj para Perëndisë e nuk gënjej.

21 Pastaj shkova në krahinat e Sirisë e të Kilikisë, 22 por kishat e Judesë, që besojnë në Krishtin, nuk më njihnin nga afër. 23 E vetmja gjë që kishin dëgjuar është kjo: «Ai që më parë na përndiqte, tani shpall besimin që dikur përpiqej ta shkatërronte». 24 Ata përlëvdonin Perëndinë për mua.