Kundër shoqërive të këqija
1 «Biri im, nëse i mirëpret fjalët e mia
dhe ruan brenda teje urdhërimet e mia,
2 duke i vënë vesh urtisë
e duke e prirë zemrën drejt mençurisë,
3 nëse do t’i thërrasësh mendjes
e do t’i bësh zë mençurisë,
4 nëse e kërkon atë si argjendin
dhe e gjurmon si thesarin,
5 atëherë do të kuptosh drojën e Zotit
e do të gjesh dijen e Perëndisë,
6 se Zoti dhuron urtinë
e prej gojës së tij del dija e mençuria.
7 Ai i jep mbrothësi të drejtit,
është mburojë për të ndershmin,
8 mbron shtigjet e drejtësisë
e bën rojë mbi udhën e besëtarëve të vet.
9 Atëherë do të kuptosh drejtësinë e gjykimin,
çiltërsinë e çdo udhë të mbarë.
10 Do të të hyjë në zemër dija
e njohja do të ta kënaqë shpirtin.
11 Përsiatja do të të ruajë
e mençuria do të të mbrojë,
12 për të të shpëtuar nga udha e keqe,
nga njerëzit që flasin prapësi,
13 nga ata që lënë shtigjet e drejta
për të ecur udhëve të errëta,
14 që kënaqen me të keqen
e ngazëllehen me prapësi të liga.
15 Shtigjet e tyre janë të shtrembra,
udhët e tyre me dredha.
16 Kështu do të shpëtosh nga gruaja e huaj,
nga e panjohurab që të flet ëmbël,
17 që braktis të dashurin e rinisë
dhe harron besëlidhjen me Perëndinë e saj.
18 Shtëpia e saj shpie drejt vdekjes
e udhët e saj drejt hijeve.
19 Ata që shkojnë me të as nuk kthehen më,
as nuk gjejnë më shtegun e jetës.
20 Prandaj, ti ec udhës së mbarë
e mbaj shtigjet e të drejtëve,
21 se të drejtët do ta banojnë tokën
e të përsosurit do të mbeten në të.
22 Të paudhët do të zhbihen nga faqja e dheut
e të pabesët do të çrrënjosen».