1 Biri i urtë e dëgjon mësimin e të atit,
por përqeshësi nuk e dëgjon qortimin.
2 Njeriu ushqehet me të mira falë asaj që thotë,
por shpirti i mashtruesve ndryn dhunë.
3 Kush këqyr gojën e vet, ruan jetën e vet,
kush i shkyç buzët, mbi të bie rrënimi.
4 Përtaci dëshiron, por gjë s’fiton,
ndërsa zelltarëve u rritet jeta.
5 I drejti e urren fjalën e rreme,
i paudhi përlyen e turpëron.
6 Drejtësia ruan sjelljen e përkryer,
të paudhin e rrënon mëkati.
7 Dikush shtiret i pasur e s’ka asgjë,
dikush shtiret i varfër e ka shumë pasuri.
8 Pasuria është shpagim për jetën e njeriut,
por i varfri as që dëgjon kërcënim.
9 Drita e të drejtëve sjell gëzim,
por të paudhëve u shteron llamba.
10 Mendjemadhësia sjell vetëm grindje,
por me ata që këshillohen është urtia.
11 Pasuria e mbledhur shpejt e shpejt mpaket,
por kush mbledh ngadalë, e shumon.
12 Një shpresë e tejzgjatur e ligështon zemrën,
por një dëshirë e përmbushur është pemë jete.
13 Kush e përbuz fjalën, ndëshkon veten,
kush e druan urdhërimin, do të shpërblehet.
14 Mësimi i të urtit është burim jete
për të shmangur leqet e vdekjes.
15 Mirëkuptimi merr përkrahje;
mashtruesit janë të paepur.
16 Çdo i ftilluar vepron me zgjuarsi,
por i pamendi rrezaton marrëzi.
17 Lajmëtarin e paudhë e zë e keqja,
por lajmësi besnik sjell shërim.
18 Skamje e turp për kë shpërfill rregullin,
por kush e zbaton qortimin, do të nderohet.
19 Një dëshirë e plotësuar e lumturon njeriun,
por të marrët as që duan të heqin dorë nga e keqja.
20 Rri me të urtët e do të bëhesh i urtë,
por kush rri me të marrët do ta pësojë.
21 Mëkatarët i përndjek e keqja,
ndërsa të drejtët do të shpërblehen me të mira.
22 Njeriu i mirë u lë trashëgimi nipërve,
por prona e mëkatarëve ruhet për të drejtin.
23 Shumë ushqim ka në arat e skamnorëve,
por ja që përlahet me padrejtësi.
24 Kush e kursen shkopin, e urren të birin,
por kush e do atë, nxiton ta qortojë.
25 I drejti ha derisa ngihet,
por të paudhëve s’u mbushet barku.