Lindja e Jezuit

(Mt 1.18-25)

1 Në ato ditë Cezar Augusti nxori një dekret për shënimin e tërë popullsisë. 2 Shënimi i parë ishte bërë kur Kuirini qeveriste Sirinë. 3 Të gjithë shkonin për t’u shënuar, secili në qytetin e vet. 4 Edhe Jozefi, që ishte nga Galilea, nga qyteti i Nazaretit, shkoi në Jude, në qytetin e Davidit, që quhet Betlehem, sepse ishte nga shtëpia e nga fisi i Davidit, 5 për t’u shënuar së bashku me Marinë, të fejuarën e tij, që ishte shtatzënë. 6 Ndërsa ndodheshin në Betlehem, i erdhën ditët për të lindur 7 dhe lindi birin e saj të parëlindur. E mbështolli në pelena dhe e vuri në grazhd, se në bujtinë nuk kishte vend për ta.

Barinjtë dhe engjëjt

8 Në atë vend gjendeshin disa barinj që kalonin natën nëpër ara duke ruajtur tufën e tyre. 9 Një engjëll i Zotit iu shfaq atyre dhe lavdia e Zotit i mbështolli me dritë. Ata u trembën shumë, 10 por engjëlli u tha: «Mos kini frikë! Ja, po ju jap lajmin e mirë, një gëzim të madh për të gjithë popullin: 11 sot, në qytetin e Davidit ka lindur për ju një shpëtimtar që është Krishti Zot. 12 Shenja për ju do të jetë kjo: do të gjeni një fëmijë të mbëshjellë në pelena e të shtrirë në grazhd». 13 Papritur bashkë me engjëllin u duk një ushtri e madhe qiellore që lavdëronte Perëndinë kështu:

14 «Lavdi i qoftë Perëndisë

në lartësitë qiellore

e paqe në tokë

njerëzve që ai i ka për zemër».

15 Kur u larguan engjëjt prej tyre e u kthyen në qiell, barinjtë i thanë njëri-tjetrit: «Të shkojmë në Betlehem e të shohim çfarë ka ndodhur, atë që na ka bërë të ditur Zoti». 16 Ata shkuan me nxitim dhe gjetën Marinë me Jozefin e fëmijën të shtrirë në grazhd. 17 Kur e panë, shpallën çfarë u qe thënë për foshnjën. 18 Dhe të gjithë ata që dëgjuan mbetën të habitur nga tregimi i barinjve.

19 Maria i ruante dhe i shqyrtonte të gjitha këto në zemrën e saj.

20 Atëherë barinjtë u kthyen duke përlëvduar Perëndinë e duke i thurur lavde për gjithçka panë e dëgjuan, ashtu siç u qe thënë.

21 Pas tetë ditësh, kur e rrethprenë, i vunë emrin Jezu, emrin që i kishte vënë engjëlli para se të ngjizej.

Jezui foshnjë në tempull

22 Kur erdhi koha e pastrimit të tyre në tempull, sipas ligjit të Moisiut, Jozefi dhe Maria e çuan Jezuin në Jerusalem për t’ia paraqitur Zotit, 23 siç është shkruar në ligjin e Zotit: çdo djalë i parë do t’i kushtohet Zotit 24 dhe për të kushtuar flinë siç thuhet në ligjin e Zotit: një çift turtujsh ose dy pëllumba të vegjël.

25 Në atë kohë jetonte në Jerusalem një njeri me emrin Simeon. Ky njeri ishte i drejtë e i përkushtuar ndaj Perëndisë. Ai priste ngushëllimin e Izraelit dhe Shpirti i shenjtë ishte me të. 26 Shpirti i shenjtë i kishte zbuluar se nuk do të vdiste pa e parë Krishtin e Zotit. 27 I udhëhequr nga Shpirti, ai erdhi në tempull dhe kur prindërit sollën Jezuin foshnjë, për të përmbushur me të kërkesat e ligjit, 28 Simeoni e mori Jezuin në krahë dhe bekoi Perëndinë kështu:

29 «Tani, o Zot,

lëre shërbëtorin tënd

të shkojë në paqe,

sipas fjalës sate,

30 se me sytë e mi

e pashë shpëtimin tënd

31 që ti e përgatite

në sytë e të gjithë popujve,

32 dritë për të ndriçuar kombet

e lavdi për popullin tënd, Izraelin».

33 I ati dhe e ëma e Jezuit mrekulloheshin nga gjërat që thuheshin për të. 34 Atëherë Simeoni i bekoi e i tha Marisë, nënës së Jezuit: «Ja, ky fëmijë do të jetë shkak për rënien dhe ngritjen e shumë vetave në Izrael dhe shenjë kundërshtimi, 35 që të zbulohen mendimet e shumë zemrave. Ndërsa ty një shpatë do të ta përshkojë shpirtin».

36 Aty gjendej edhe një profeteshë, Ana, e bija e Fanuelit, nga fisi i Asherit. Ajo ishte e shkuar në moshë, kishte jetuar shtatë vjet me burrin e saj 37 e pastaj jetoi si vejushë derisa u bë tetëdhjetë e katër vjeç. Ajo nuk largohej nga tempulli, por adhuronte Zotin ditë e natë, duke agjëruar e duke u lutur. 38 Meqenëse ndodhej aty në atë çast, filloi edhe ajo të lavdëronte Zotin dhe u fliste për fëmijën atyre që prisnin shpengimin e Jerusalemit.

Kthimi në Nazaret

39 Si kryen gjithçka sipas ligjit të Zotit, u kthyen në Galile, në qytetin e tyre Nazaret. 40 Fëmija rritej e forcohej plot urti dhe hiri i Zotit ishte me të.

Jezui fëmijë në tempull

41 Prindërit e Jezuit shkonin çdo vit në Jerusalem për festën e Pashkës. 42 Kur ai mbushi dymbëdhjetë vjeç, shkuan përsëri atje, sipas zakonit. 43 Si kaluan ditët e festës, ata u nisën për t’u kthyer. Fëmija Jezu mbeti në Jerusalem, por prindërit nuk e morën vesh këtë gjë. 44 Meqë mendonin se ai ishte bashkë me udhëtarët e tjerë, ata udhëtuan gjithë ditën e pastaj filluan ta kërkonin te të afërmit e të njohurit, 45 por nuk e gjetën dhe u kthyen në Jerusalem për ta kërkuar. 46 Pas tri ditësh e gjetën në tempull. Ishte ulur në mes të mësuesve që i dëgjonte e i pyeste. 47 Të gjithë ata që e dëgjonin mahniteshin nga zgjuarsia e përgjigjet e tij. 48 Kur e panë, u habitën dhe e ëma i tha: «Bir, pse na e bëre këtë? Unë e yt atë po të kërkonim gjithë ankth». 49 Jezui u përgjigj: «Pse po më kërkonit? A nuk e dinit se duhet të merrem me punët e Atit tim?». 50 Por ata nuk i kuptuan fjalët e tij.

51 Pastaj u nis bashkë me ta, u kthye në Nazaret e u bindej. Nëna e tij i ruante të gjitha këto gjëra në zemër. 52 Jezui rritej në urti, në moshë e në hir para Perëndisë e njerëzve.