1 Përlëvdoni Zotin, thirreni emrin e tij,
shpallni mes popujve veprat e tij.
2 Këndojini atij e thurini lavde,
kumtoni gjithë mrekullitë e tij.
3 Krenohuni me emrin e tij të shenjtë,
u gëzoftë zemra e atyre që kërkojnë Zotin.
4 Kërkojeni Zotin dhe fuqinë e tij,
kërkojeni përherë fytyrën e tij.
5 Kujtoni mrekullitë që bëri,
çuditë dhe gjykimet e gojës së tij,
6 o pasardhës të Abrahamit, shërbëtorit të tij,
o bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij.
7 Ai është Zoti, Perëndia ynë;
mbi mbarë dheun vendimet e tij.
8 Ai e kujton përherë besëlidhjen e tij,
fjalën që urdhëroi për një mijë brezni,
9 besëlidhjen që bëri me Abrahamin,
premtimin që i dha Isakut.
10 Ia caktoi si rregull Jakobit,
Izraelit si besëlidhje përjetë,
11 kur tha: «Ty do të ta jap tokën e Kanaanit
si pjesë të trashëgimisë suaj»,
12 kur ishin të hequr në numër,
të paktë e ardhacakë,
13 tek endeshin nga një komb te tjetri,
nga një mbretëri te një tjetër popull.
14 Nuk lejoi t’i shtypte askush,
mbretërit për hir të tyre qortoi:
15 «Mos m’i prekni të vajosurit,
profetët e mi mos i lëndoni».
16 Urinë solli në atë vend,
theu çdo enë buke.
17 Dërgoi para tyre një njeri,
Jozefin, që u shit si skllav.
18 Me pranga ia shtrënguan këmbët,
hekura i vunë rreth qafës,
19 derisa u përmbush fjala e tij,
fjala e Zotit e sprovoi atë.
20 I dërgoi fjalë mbreti që ta lironin,
sunduesi i popujve e la të lirë.
21 Zot të shtëpisë së tij e bëri,
sundues mbi gjithë zotërimin e tij,
22 që t’i ndreqte princat sipas gjykimit të tij
e t’u mësonte pleqve urtinë.
23 Atëherë Izraeli shkoi në Egjipt,
Jakobi u vendos në tokën e Kamit.
24 Dhe Zoti e shtoi shumë popullin e vet,
më të fortë se armiqtë e tij e bëri.
25 Ua ndryshoi zemrën egjiptianëve,
që popullin e tij ta urrenin,
që kundër shërbëtorëve të tij
me dredhi të silleshin.
26 Dërgoi Moisiun, shërbëtorin e tij,
Aronin, që vetë e kishte zgjedhur.
27 Kryen mes tyre shenjat e tij,
mrekullitë në tokën e Kamit.
28 Dërgoi errësirën e u bë terr,
fjalët e tij nuk i kundërshtoi kushl.
29 Ujërat ua ktheu në gjak,
peshqit i ngordhi.
30 Vendi i tyre gëloi me bretkosa,
deri edhe në dhomat e mbretërve.
31 Foli Zoti e u vërsulën mori mizash,
mushkonjat mbarë trojet mbuluan.
32 U dërgoi breshër në vend të shiut,
flakë zjarri mbi vendin e tyre.
33 Ua goditi vreshtat e fiqtë,
pemët e tokave të tyre i theu.
34 Foli dhe ia behën karkalecat,
vemje, që s’kishin të numëruar.
35 Ua hëngrën gjithë bimësinë e vendit,
prodhimet e tokës ua përpinë.
36 Goditi gjithë të parëlindurit e vendit,
frytin e parë të pjellorisë së tyre.
37 I nxori izraelitët me argjend e me ar,
ndër fiset e tyre s’kish njeri të këputur.
38 U gëzua Egjipti kur ata u nisën,
se i kishte zënë tmerri prej tyre.
39 Renë shtriu për t’i mbuluar,
zjarrin për t’u bërë dritë natën.
40 Kërkuan e shkurta u dërgoi,
me bukë prej qiellit i ngiu.
41 Çau shkëmbin e buruan ujëra,
lumenj rrodhën nëpër shkretëtirë.
42 I ra ndër mend fjala e tij e shenjtë,
që Abrahamit, shërbëtorit të tij, i kishte thënë.
43 Popullin e vet e nxori me ngazëllim,
plot gëzim të zgjedhurit e tij.
44 Tokat e kombeve u dha,
mundin e popujve trashëguan,
45 që të mbajnë rregullat e tij
e të zbatojnë ligjet e tij.
Aleluja!