1 Mjeshtrit të korit. Në «Melodinë e Zambakut», himn i bijve të Korahut. Këngë dashurie.
2 Fjalë të mira më burojnë nga zemra,
mbretit këngën time ia kushtoj,
gjuha ime si pendë bukurshkruesi.
3 Ti je më i bukuri ndër bijtë e njerëzve,
nga buzët e tua rrjedh hijeshi,
ndaj dhe Perëndia të ka bekuar në amshim.
4 Ngjishe shpatën në ijë, o trim,
për shkëlqimin dhe madhështinë tënde.
5 Ec përpara me madhështi,
për çështjen e së vërtetës kalëro,
për butësinë e për drejtësinë.
E djathta jote të dëfteftë mrekullira.
6 Shigjetat e tua janë të mprehta
për zemrat e armiqve të mbretit.
Nën ty popuj do të bien.
7 Froni yt, o Perëndi, mbetet përjetë,
skeptri yt mbretëror, skeptër drejtësie.
8 Ti e do drejtësinë,
por urren paudhësinë.
Perëndia të vajosi, Perëndia yt,
me vaj ngazëllimi,
si askënd nga shokët e tu.
9 Petkat e tua mirrë, aloe e kasie kundërmojnë,
nga pallatet e tua të fildishta
tinguj harpash të gëzojnë.
10 Bija mbretërish ka në shpurën tënde,
një mbretëreshë në të djathtën tënde qëndron,
stolisur me ar Ofiri.
11 Dëgjo, o bijë! Shiko e mba vesh!
Harroje popullin tënd
e shtëpinë e atit tënd!
12 Mbretit do t’i pëlqejë bukuria jote,
ai do të jetë zotëria yt
dhe para tij do të përkulesh.
13 Bija e Tirit do të vijë me dhurata,
të pasurit e popullit do të kërkojnë pëlqimin tënd.
14 Brenda është bija e mbretit, tërë lavdi,
rrobat e saj me ar qëndisur.
15 Me rroba tërë qëndisma ia sjellin mbretit
e pas i vjen shpura e virgjëreshave,
shoqet, që para teje i paraqesin.
16 I sjellin me gëzim e me hare,
i çojnë në pallatin e mbretit.
17 Pas etërve do të vijnë bijtë e tu,
princa do t’i bësh në mbarë tokën.
18 Do ta përkujtoj emrin tënd brez pas brezi,
ndaj dhe popujt do të të falënderojnë përjetë e në amshim.