Dhuratat

1 Mbreti David i tha mbarë bashkësisë: «Solomoni, biri im, i vetmi që zgjodhi Perëndia, është i ri e njomcak, ndërsa puna është e madhe, sepse tempulli nuk është për një njeri, por për Zotin Perëndi. 2 Për tempullin e Perëndisë tim bëra gati me tërë fuqinë time arin për pajisjet e arta, argjendin për të argjendtat, bronzin për të bronztat, hekurin për të hekurtat, drurin për të drunjtat, gurë oniksi e gurë zbukurues, gurë të zinj e shumëngjyrësh, çdo gur të çmuar e alabastër me shumicë. 3 Për më tepër, nga dashuria që kam për tempullin e Perëndisë tim, po jap për tempullin e Perëndisë tim thesarin e artë e të argjendtë që kam, përveç të gjitha gjërave që kam përgatitur për tempullin e shenjtë: 4 njëqind tonë ar Ofiri, e dyqind e dyzet tonë argjend të kulluar për të veshur muret e tempullit, 5 arin për pajisjet e arta, argjendin për të argjendtat e për të gjitha punimet e bëra prej zejtarëve. Tani, kush do të dhurojë sot, duarplot, për Zotin?».

6 Atëherë krerët e shtëpive, krerët e fiseve të Izraelit, krerët e mijëra e qindra vetëve dhe mbikëqyrësit e punëve të mbretit dhuruan. 7 Ata dhuruan për punimet e tempullit të Perëndisë njëqind e shtatëdhjetë tonë ar, dhjetë mijë monedha ari, treqind tonë argjend, gjashtëqind tonë bronz e tre mijë tonë hekur. 8 Ata që zotëronin gurë të çmuar, i dhuruan për thesarin e tempullit të Zotit, nëpërmjet Jehiel Gershonitit. 9 Populli u gëzua për dhuratat e veta, sepse i kishin dhuruar me gjithë zemër për Zotin. Edhe mbreti David u gëzua shumë.

Lutja e Davidit

10 Davidi e bekoi Zotin para mbarë bashkësisë e tha: «I bekuar je ti, o Zot, Perëndia i Izraelit, atit tonë, ngaherë e përgjithmonë. 11 Ty, o Zot, të takon madhëria, fuqia, shkëlqimi, lartësimi e madhështia, sepse ty të përket gjithçka në qiell e në tokë. Ty të takon mbretërimi, o Zot, i lartësuar mbi të gjithë. 12 Prej teje buron pasuria e lavdia. Ti sundon mbi çdo gjë. Në dorën tënde janë pushteti e fuqia dhe ti e ke në dorë të madhërosh e të mëkëmbësh këdo. 13 E tani, o Perëndia ynë, ne të falënderojmë dhe e lavdërojmë emrin tënd të lavdishëm.

14 Por kush jam unë e kush është populli im, që të jemi të aftë të bëjmë kushtime të tilla? Sepse gjithçka vjen prej teje dhe përmes teje japim. 15 Kalimtarë jemi para teje e të huaj si gjithë etërit tanë. Si hije janë ditët tona mbi dhe e nuk ka shpresë. 16 O Zot, Perëndia ynë, gjithçka që kemi përgatitur me begati për t’i ndërtuar një shtëpi emrit tënd të shenjtë vjen prej teje dhe ty të përket gjithçka. 17 E di, o Perëndia im, se ti i shqyrton zemrat e të pëlqen e drejta. Unë i kushtova me dëshirë e me zemër të drejtë të gjitha këto dhe tani shoh me gëzim se edhe populli yt i pranishëm këtu të kushton me dëshirë. 18 O Zot, Perëndia i Abrahamit, i Isakut dhe i Izraelit, etërve tanë, ruaji gjithmonë këto prirje e mendime në zemrat e popullit tënd dhe drejtoji kah ti zemrat e tyre. 19 Solomonit, birit tim, jepi një zemër të përkryer, që t’i mbajë urdhërimet, dëshmitë e rregullat e tua e të zbatojë gjithçka që i parapërgatita për ndërtimin e tempullit».

20 Pastaj Davidi i tha mbarë bashkësisë: «Bekojeni, pra, Zotin, Perëndinë tuaj». Atëherë mbarë bashkësia e bekoi Zotin, atin e etërve të tyre, u përkulën e ranë përmbys para Zotit e para mbretit. 21 Ata i kushtuan fli Zotit, ndërsa të nesërmen i kushtuan Zotit fli shkrumbimi një mijë mëzetër, një mijë desh e një mijë qengja bashkë me flitë e stërpikjes e shumë fli të tjera për mbarë Izraelin. 22 Atë ditë hëngrën e pinë me gëzim të madh në praninë e Zotit. Solomonin, birin e Davidit, e shpallën përsëri mbret dhe e vajosën për Zotin si prijës, ndërsa Cadokun si prift.

Vajosja e Solomonit

23 Solomoni u ul në fronin e Zotit si mbret në vend të Davidit, atit të tij. I shkoi mbarë dhe tërë populli e dëgjonte. 24 Të gjithë prijësit, trimat dhe të gjithë bijtë e mbretit David iu betuan mbretit Solomon. 25 Zoti e lartësoi Solomonin para mbarë Izraelit dhe e bëri madhështore mbretërinë e tij, siç nuk e kishte pasur asnjë mbret para tij në Izrael.

Vdekja e Davidit

26 Davidi, biri i Jeseut, mbretëroi mbi tërë trojet e Izraelit. 27 Ai mbretëroi dyzet vjet në Izrael, shtatë vjet në Hebron dhe tridhjetë e tre vjet në Jerusalem. 28 Davidi vdiq në pleqëri të lume, i nginjur me ditë, me pasuri e me nder. Pas tij mbretëroi biri i tij, Solomoni. 29 Bëmat e hershme e të mëvonshme të mbretit David janë të shkruara në librin e Vegimtarit Samuel, në librin e Profetit Natan dhe në Librin e Vegimtarit Gad. 30 Aty tregohet për mbretërimin e tij, për fuqinë e tij dhe për kohërat nën sundimin e tij, si në Izrael, ashtu edhe në të gjitha mbretëritë e tokës.