Isaia 66

Gjykimi i Zotit

Kështu thotë Zoti:

qielli është froni im,

toka shtroja e këmbëve të mia.

Çfarë shtëpie do të më ndërtoni?

Cili është vendi ku do të gjej prehje?

Të gjitha këto i bëri dora ime,

kështu u krijuan të gjitha, kumton Zoti.

Vështrimin tim do ta hedh mbi të përulurin,

mbi atë që e ka shpirtin të dërrmuar,

mbi atë që dridhet prej fjalës sime.

Dikush kushton një dem

e mandej vret një njeri,

kushton një qengj

e mandej i thyen qafën qenit,

kushton një fli drithi

e mandej edhe gjakun e derrit,

kushton temjan

e mandej bekon idhullin.

Këta zgjedhin të ecin udhës së vet,

kënaqen me fëlliqësitë e tyre.

Por edhe unë do të zgjedh poshtërimin e tyre,

do të dërgoj mbi ta tmerrin,

sepse thirra, por nuk m’u përgjigjën,

fola, por nuk më dëgjuan,

Bënë çka është e keqe në sytë e mi,

zgjodhën çka nuk më pëlqen.

Dëgjojeni fjalën e Zotit,

ju që dridheni prej fjalës së tij!

Të afërmit tuaj, që ju urrejnë,

që ju përjashtojnë për shkak të emrit tim, thonë:

«Le ta dëftejë Zoti lavdinë e tij,

që ta shohim edhe ne gëzimin tuaj».

E pra, ata do të turpërohen!

Një rrapëllimë po del nga qyteti,

një zë dëgjohet prej tempullit!

Është zëri i Zotit

që po hakmerret ndaj armiqve të tij.

Para se të provonte dhimbjet, lindi,

para se t’i vinin dhimbjet, lindi djalë.

Kush e ka dëgjuar një gjë të tillë?

Kush ka parë gjëra të tilla?

A mund të lindë një vend në një ditë?

A mund të lindë një komb në një çast?

E pra, Sionin e zunë dhimbjet e lindjes

dhe bijtë e saj ajo i lindi.

«Unë, që jam shkaku i lindjes së jetës,

nuk do ta bëja të lindte?», thotë Zoti.

«Unë, që kujdesem për çdo lindje,

do ta pengoja të lindte?», thotë Perëndia.

Gëzim dhe bekim

10 Gëzohuni për Jerusalemin,

ngazëlleni për të, të gjithë ju që e doni!

Dëfreni bashkë me të, dëfreni,

të gjithë ju që vajtuat për të,

11 që prej gjirit të tij ngushëllues

të thithni qumësht e të ngiheni,

që prej thithave të begatisë së tij

të thithni e të kënaqeni!

12 Se kështu thotë Zoti:

ja, paqen do ta bëj të rrjedhë në të porsi lumi,

pasurinë e kombeve porsi përroi që vërshon.

Do t’ju mbajnë në gji kur të pini qumësht,

do t’ju mbështetin mbi gjunjë kur t’ju përkëdhelin.

13 Porsi nëna që ngushëllon të birin,

ashtu do t’ju ngushëlloj edhe unë.

Po, në Jerusalem ngushëllim do të gjeni!

14 Do të shihni e do t’ju gëzojë zemra,

si bari i njomë do t’ju përtërihen kockat.

Dora e Zotit do të shfaqet mbi shërbëtorët e tij

e mbi armiqtë e tij, zemërimi.

15 Se, ja, Zoti po vjen me zjarr,

qerret e tij janë porsi stuhia,

zemërimin e tij për ta shfryrë me furi,

qortimin e tij, me flakë zjarri.

16 Me flakë do të gjykojë Zoti,

me shpatë çdo qenie të gjallë.

Të shumtë do të jenë ata

që do të zhbihen prej Zotit.

17 Ata që shenjtërohen e pastrohen

për të shkuar mandej nëpër kopshtet e idhujve,

ata që hanë mishin e derrit,

gjëra të neveritshme e minj,

do të marrin fund që të gjithë,

kumton Zoti.

Fundi

18 Unë i njoh mirë veprat dhe synimet e tyre. Prandaj po vjen koha për t’i bashkuar të gjitha kombet e gjuhët. Ata do të vijnë e do të shohin lavdinë time. 19 Mes tyre do të vendos një shenjë dhe disa nga të mbijetuarit do t’i dërgoj te kombet, në Tarshish, në Pul, në Lud, te mjeshtrat e harkut, në Tubal, në Javan, në ishujt e largët, që për mua s’kanë dëgjuar dhe që lavdinë time s’e kanë parë. Ata do t’ua shpallin kombeve lavdinë time. 20 Ata do t’i kthejnë të gjithë vëllezërit tuaj, prej të gjitha kombeve ku janë, e do t’ia kushtojnë Zotit, me kuaj, me karroca, me qerre, me mushka e me deve njëgungëshe, në malin e tij të shenjtë, në Jerusalem, thotë Zoti. Po ashtu edhe bijtë e Izraelit do ta sjellin flinë e tyre në shtëpinë e Zotit në një enë të pastër. 21 Prej tyre do të zgjedh priftërinj e levitë, thotë Zoti.

22 Sikurse qielli i ri dhe toka e re,

që unë po krijoj,

do të qëndrojnë përherë para meje,

kumton Zoti,

ashtu do të mbetet edhe fara juaj,

edhe emri juaj.

23 Nga hëna e re në hënë të re,

nga e shtuna në të shtunë,

çdo qenie do të vijë

e para meje do të përkulet,

kumton Zoti.

24 E kur të dalin, kufoma do të shohin,

kufomat e atyre që u ngritën kundër meje.

Krimbi që i bren nuk do të ngordhë kurrë

e zjarri që i djeg nuk do të shuhet.

Të neveritshëm do të jenë ata

për çdo qenie të gjallë!