Isaia 65

Shpërblim për besnikët

Iu përgjigja atyre që nuk më pyetën,

më gjetën ata që s’më kërkonin.

«Ja ku jam! Ja ku jam!», i thashë një kombi,

që emrin tim s’e kishte thirrur.

Gjithë ditën ia shtriva dorën

një populli të pabindur,

që ecën një udhe jo të mirë

dhe ndjek synimet e veta,

një populli që ma ndez zemërimin,

që përherë para syve të mi,

kushtojnë fli nëpër kopshte

e djegin temjan nëpër tjegulla.

Ata ulen nëpër varreza,

natën e kalojnë nëpër vende të fshehta,

e përlajnë mishin e derrit,

pjatat i kanë plot papastërti.

«Qëndro larg», thonë, «Mos u afro,

se jam më i shenjtë se ti».

Këta i kam tym në hundë,

zjarr që përvëlon tërë ditën.

Ja, e kam të shkruar përpara meje:

nuk kam për të heshtur,

por do të marr hak,

mu në gji të tyre do të marr shpagim,

për paudhësitë e tyre dhe të etërve të tyre,

thotë Zoti.

Kushtuan temjan nëpër male,

nëpër kodra më kanë fyer,

mu në gji do t’i peshoj veprat e tyre të hershme.

Se kështu thotë Zoti:

siç thuhet për vilen e rrushit,

kur është plot me lëng:

«Mos e prek, se është plot bekim!»,

ashtu do të veproj edhe unë,

për hir të shërbëtorëve të mi

e nuk do të shkatërroj gjithçka.

Prej Jakobit do të nxjerr një pinjoll,

prej Judës trashëgimtarin e maleve të mia.

Atë do të trashëgojnë të zgjedhurit e mi,

atje do të banojnë shërbëtorët e mi.

10 Kullotë për tufat do të bëhet Sharoni,

mriz për bagëtinë, lugina e Akorit,

për popullin tim që do të më kërkojë.

11 Ndërsa ju, që e braktisni Zotin,

që e harroni malin tim të shenjtë,

që Gadit ia shtroni tryezën,

që Meniut ia përzieni kupën,

12 ju do t’ju caktoj për shpatën,

të gjithë do të gjunjëzoheni prej kërdisë,

sepse ju thirra e s’u përgjigjët,

fola e nuk dëgjuat,

të keqen bëtë para syve të mi,

zgjodhët atë që s’më pëlqen.

13 Prandaj, kështu thotë Zoti, Zoti im:

ja, shërbëtorët e mi do të kenë të hanë,

ndërsa ju do të keni uri,

shërbëtorët e mi do të kenë të pinë,

ndërsa ju do të keni etje.

Ja, shërbëtorët e mi do të gëzojnë,

ndërsa ju do të turpëroheni.

14 Ja, shërbëtorët e mi do të brohorasin

prej gëzimit që kanë në zemër,

ndërsa ju do të vini kujën

prej dhimbjes që keni në zemër

e do të vajtoni

për shkak të shpirtit të dërrmuar.

15 Ju do të lini pas një emër,

me të cilin do të mallkojnë të zgjedhurit e mi:

«Të vraftë Zoti, Zoti im!».

Por vetë shërbëtorët e mi

me emër tjetër do të thirren.

16 Kush dëshiron të jetë i bekuar në këtë tokë,

do të dojë të bekohet prej Perëndisë së vërtetë.

Kush betohet në këtë tokë,

për Perëndinë e vërtetë do të betohet.

Se mundimet e së shkuarës do të harrohen,

prej syve të mi do të fashiten.

17 Se, ja, unë po krijoj një qiell të ri

e një tokë të re!

Gjërat e shkuara më nuk do të kujtohen,

në zemrën tënde vend më s’do të kenë.

18 Gëzohuni e ngazëllohuni përgjithmonë

me ato që unë po krijoj,

se, ja, Jerusalemin gëzim do ta bëj,

popullin tim ngazëllim.

19 Do të gëzoj për Jerusalemin,

do të ngazëllej për popullin tim.

Gjëmë në të nuk do të dëgjohet më

e as zë vajtimi.

20 Aty s’do të ketë më foshnjë,

që do të jetojë vetëm pak ditë,

e as ndonjë të moshuar,

që ditët e veta të mos i arrijë,

sepse djalosh do të quhet njëqindvjeçari

e kush të njëqindtat nuk i mbush

i mallkuar do të quhet.

21 Do të ndërtojnë shtëpi

e do të banojnë në to,

do të mbëltojnë vreshta

e frytet do t’u hanë.

22 S’do të ndërtojnë që të banojnë të tjerët,

s’do të mbjellin që të hanë të tjerët,

se populli im do të jetojë gjatë si pema

dhe të zgjedhurit e mi do t’i gëzojnë gjatë

frytet e punës së duarve të tyre.

23 Mundi nuk do t’u shkojë kot,

as do të lindin fëmijë që vdesin shpejt,

sepse fara e tyre do të bekohet prej Zotit

dhe pasardhësit e tyre do të rrinë bashkë me ta.

24 Para se të më thërrasin,

unë do t’u përgjigjem,

pa mbaruar së foluri,

unë do t’i dëgjoj.

25 Ujku e qengji do të kullotin bashkë,

luani do të hajë kashtë si demi

e dheu do të jetë ushqimi i gjarprit.

Dëm më nuk do të bëjnë e as do të vrasin

mbi mbarë malin tim të shenjtë, thotë Zoti.